Dental implant yerleşimi sadece oral cerrahlar ve periodontologlar tarafından yapılmaktadır; Genel diş hekimleri de giderek zor cerrahi implant hizmetleri sunmaktadır. Diş implantları, tek dişlerin yerine geçmek, birden fazla diş yerine geçmek veya tam protez veya kısmi dişlerin dayanak için kullanılabilir. Bu başlık, tek dişli diş implantlarının yerleştirilmesi üzerine odaklanmaktadır.
1960’lı yıllarda Branemark diş implantlarına uygulanan osseointegrasyon kavramını ortaya koydu. O zamandan beri piyasaya farklı diş implantları çeşitleri getirildi ve günlük dişhekimliği uygulamalarında kullanılmaktadır. Diş implantlarına uygulanan osseoentegrasyon, medüller kemiğin, kemik ve alloplastik implant materyali arasındaki bağ dokusu tabakasına kadar büyüdüğü post-insertertion sonucuna atıfta bulunmaktadır.
Osseointegrasyon, diş çevreleyen periodontal bağa eşdeğer olan yumuşak doku arayüzü olan fibroosseöz entegrasyon ile karşılaştırılabilir. Her iki mekanizma da bir implantın tutulmasını kolaylaştırabilir, ancak osseointegrasyon uzun vadeli implant başarısı için daha uygun kabul edilir.
Anatomik Bilgiler
Mandibula ve maksiller ile ilişkili anatomik yapıların farkındalığı önemlidir. Hayatı tehdit eden kanamayı ve sinir ve sinüs hasarını önlemek şarttır.
Mandibula (aşağıdaki görüntüye bakınız) U şeklindeki bir kemiktir. İskeletin tek hareketli kemiğidir ve alt dişleri barındırır, hareketi çiğneme için önemlidir. İntramembranöz osifikasyon ile oluşur. Mandibula, orta hatta dikey bir simfiz ile birleştirilen 2 hemimandibden oluşur. Hemimandibler, 2 yaşına kadar tek bir kemik oluşturmak üzere kaynar. Her hemimble edilebilir, ramus olarak adlandırılan bir arka dikey uzantısı olan yatay bir cisimden oluşur.
Maksiller (aşağıdaki resme bakınız) birkaç role sahiptir. Dişleri barındırır, ağız boşluğunun çatısını oluşturur, burun boşluğunun yan duvarına ve çatısına zemin oluşturur ve katkıda bulunur, maksiller sinüs barındırır ve yörünge alt kenarına ve tabanına katkıda bulunur. Orta çizgide iki maksiller kemik yüzün orta üçüncüsü oluşturacak şekilde birleştirilir.
İlgili anatomi hakkında daha fazla bilgi için bkz. Yüz Kemik Anatomisi. Ayrıca bkz. Ağız Anatomisi, Yüz Sinir Anatomisi ve Diş Anatomisi.
Endikasyonları
İmplantlar, tek dişlerin, birden fazla dişin yerine kullanılabilir veya tam protez veya kısmi parçalarda dayanak sağlamak için kullanılabilir.
Kontrendikasyonlar
Hastanın temel sağlık durumunun değerlendirilmesine ek olarak, mevcut olan periodontal hastalığın peri-implantit, periodontite benzer diş eti dokusu inflamasyonu, cep oluşumu ve nihayetinde kemik kaybına yol açabilen periodontal bir durum olarak değerlendirilmesi önemlidir Implant başarısızlığı. Periapikal lezyonlarla dişlerin yanına yerleştirilen implantlar da daha büyük bir başarısızlık riski altında olabilir. Peri-implant mikrobiyota ve potansiyel hastalık ve implant başarısızlığına bağlı olan bir diğer hasta faktörü sigara içicidir.
Diş çürüğü bitişik dişlerde varlığı, implant yerleşimi için bir kontrendikasyon değildir, ancak lezyonlar ortadan kaldırılmalı ve dişler cerrahi işlemlere başlamadan önce restore edilmelidir.
Çıktıları
Biyomekanik açıdan bakıldığında, tekniğe ilişkin oldukları için implant yerleşiminin başarısını belirlemede birkaç faktör önemli görünmektedir: doku implant arayüzünde sertlik, destek dokularında kalite ve implant çapı, özellikle kısa implantlar için geçerlidir . Başarısız batırılmış implantların çevresindeki kemik yoğunluğunun hayatta kalmış olan implantlardan önemli ölçüde daha düşük olduğu bulundu. Buna ek olarak, pürüzlü yüzeylere ve kötü kemik kalitesinin bulunduğu yerlerde işlenmiş (pürüzsüz) yüzey implantlarının daha yüksek başarısızlık oranlarına doğru eğilimi olduğu bulundu.
Farklı implant sistemlerinin başarı oranlarını karşılaştıran iyi kontrol edilen prospektif uzunlamasına çalışmaların önemli bir eksikliği olmuştur. Birçok yayınlanmış eser retrospektiftir ve dolayısıyla dikkatle yorumlanmalıdır. Nüfus büyüklüğü birçok çalışmada da sorun yaratmaktadır.
Hayatta kalma oranı ile ilgili olarak, yayınlanmış klinik araştırmaların sistematik bir derlemesinde bildirildiği üzere, endüstri ile ilişkili klinik araştırmalar için başarısızlık olasılığı, gayri-endüstriyel araştırmalarda bildirilenden daha düşüktü. Bu çalışmaların analizine dayanarak, finansman kaynaklarının implant başarısızlığının raporlanması üzerinde önemli bir etkisi olabilir. Böylece, tüm hayatta kalma verileri dikkatle yorumlanmalıdır.
Derinsiz bir teknik ve derhal yükleme ile 206 immediat implantın değerlendirildiği retrospektif bir çalışmada, ortalama 23 aylık kümülatif sağkalım oranı% 98.77 idi.
Komplikasyonlar
Doku kaybı
Doku kaybı, anterior maksiller ve mandibular bölgede özel bir endişe kaynağıdır. Doku kaybına neden olan nedenler sigara, flep tasarımı ve kötü oral hijyenidir. Yerleflim sonrası plak kontrolü de önemlidir. Plak kontrolü sağlamak için iyi bir peri-implant yumuşak doku salmastrağı ve keratinize diş eti bölgesini korumak önemlidir. İmplant alan hastalara plak kontrolünün önemi ve implant sağkalımının izlenmesi hakkında talimat verilmelidir.
Crestal Kemik Koruma
Bir implant etrafındaki kemik kemik kaybı, anaerob kolonizasyona yardımcı olan ve peri-implantit ve implant başarısızlığına neden olabilecek bir çevreye neden olur. Erken kemik kaybı cerrahi sırasında doku manipülasyonunun kan akışı, osteotomi hazırlığı, bakteri kolonizasyonu, implant etrafında biyolojik mühür eksikliği, implant-transmukozal dayanak arayüzünde plak birikimi, implant implantasyonu gibi çeşitli faktörlerle ilişkilendirilmiştir Tasarım özellikleri, kanat yüksekliği ve stres.
Crestal kemik kaybının, iki aşamalı olduğu zaman implant yerleştirmenin oldukça normal bir sonucu olduğu rapor edilmiştir. Genellikle implant tamamen suya batırılmış halde meydana gelmez, ancak maruz kalma ameliyatı ve dayanak yerleşimi sırasında oluşabilir. dayanak yerleşimi sırasında platformun kayması krestemik kemiğin rezorpsiyonunu önlemek için etkili olabileceğine dair kanıtlar vardır.
Konvansiyonel sondaj teknikleriyle yerleştirilen implantlar kemik kemik kaybı için osteotom tekniği ile yerleştirilen implantlarla karşılaştırıldığında, 3. ayda osteotom grubunda krest kemik kaybı daha fazla bulundu. Bununla birlikte, 6. ve 12. aylara kıyasla, benzer kemik seviyeleri vardı.
Diş İmplantında Tedavi Başarısızlığı
İmplantlar aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok nedenden dolayı başarısız olabilir:
Osseointegrasyon eksikliği
Osteotomi sırasında kemik kırılması
Greft başarısızlığı
Protez tasarımı
Postimplant yumuşak doku kusurları
İmplant tipinin yanlış seçilmesi
Hasta kuvvet faktörleri
Miscalcula
İmplant diş Bakımı
Diyagnostik görüntüleme belki de pre implant tedavisinin planlanması için en önemli tekniktir. Görüntüleme, kemik hazırlandıktan sonra implantın yerinin tanımlanmasına yardımcı olmak için cerrahi işlem sırasında da kullanılır. Görüntülemenin amacı, implant yerleşimine müdahale edebilecek potansiyel patolojileri belirlemenin yanı sıra kemik miktarını, kalitesini ve yoğunluğunu tanımlamaktır. Aynı zamanda implantın optimum angülasyonunu, yönünü ve konumunu tanımlamak için kullanılır.
Görüntüleme çalışmaları aşağıdakileri içerebilir:
Periapikal radyoloji, hastalığın tanımlanmasına yardımcı olabilir, ancak aksine çok az değere sahiptir
Oklüzal radyografi, kemik morfolojisini bozar
Tamamen dişsiz olan hastanın değerlendirilmesinde yararlı olan sefalometrik radyografiler
Düşey ve yatay düzlemleri deforme eden panoramik radyografi, kemik yoğunluğu ve kalitesi ile ilgili iyi bilgi sağlamaz ve kesitsel yeniden formatlama işlemine izin vermez
Üçlü düzlemde çene yapısının görselleştirilmesine izin vermekle kalmayıp, bir implantın cerrahi öncesi elektronik yerleşimini sağlayabilen bir yazılımı ve karmaşık çoklu implant tedavileri için yararlı olan cerrahi işlemi yönlendiren tanı şablonlarının oluşturulmasını sağlayan bilgisayarlı tomografi
Kemik Yoğunluğunu Belirleme
Kemik yoğunluğu implant başarı veya başarısızlığının en önemli karıştırıcılarından biridir. Kemik yoğunluğu yere göre önemli derecede değişir. Örneğin, ön mandibuladaki kemik yoğunluğu anterior maksilla’nınkinden daha büyüktür.
Yıllar boyunca birtakım kemik yoğunluğu sınıflandırma şemaları yayınlanmıştır. Misch ölçeği, makroskopik kortikal ve trabeküler kemik özelliklerine dayalı kemik yoğunluğunu tanımlar. Houndsfield ölçeği, objektif bir kemik yoğunluğu ölçeğini tanımlamak için bilgisayarlı tomografi taramaları ve Simplant yazılımını kullanmaktadır. Bu sınıflandırmalara ek olarak Lekholm ve Zarb sınıflandırma sistemleri de kullanılmaktadır.
İmplantın ses değerlendirmesiyle birlikte dokundurulması için metalik bir alet, ekleme ters tork testi ve elektrikle çalışan bir cihaz kullanan periotest’in kullanılması da dahil olmak üzere, ani postmatic yerleştirme için kemik yoğunluğu değerlerine erişmek için bir dizi farklı testler kullanılır. Ve basınca duyarlı bir uca sahip elektronik olarak izlenen kılavuz çekme kafası.
İmplant Öncesi Kemik Büyütme
Ekstraksiyon sonrasında geniş alveoler kemik kaybı olduğu durumlarda, implant yerleşimi öncesinde kemik arttırma sağlamanız gerekebilir. Kemik greftleri yeni kemiklerin nasıl üretildiği temelinde sınıflandırılır: osteokondüksiyon, osteoindüksiyon ve / veya osteogenez.
Osteokondüktif malzemeler alloplast veya zenograft olarak sınıflandırılır. Bunlar, mevcut kemikten yapışarak kemik büyümesine izin veren sentetik biyouyumlu materyallerdir. Sentetik hidroksiapatitler gibi biyoaktif seramikler, grafiğin çevresinde kemik oluşumuna izin verir. Deproteine inorganik insanlık dışı kemiği olan Xenograflar, implant yerleştirmeden önce kemik kalınlığını arttırmak için de kullanılabilir. Bu materyallerin uzun süre erimesinin olabileceği takdir edilecektir.
Osteoindüktif malzemeler allogreftlere ve otogreftlara ayrılır. Birincisi işlenmiş kadavra kemiklerinden elde edilir ve üç şekilde gelir: donmuş, dondurularak kurutulmuş ve demineralize dondurularak kurutulmuş malzeme. Literatür, bu maddenin kullanımında sonuçlarda geniş bir değişkenlik olduğunu önermektedir.
Greft yapıldığında iliyak krestten alınan otojen kemik osteojenik bir yanıt üretecektir. Başarılı kemik grefti iyi yumuşak doku kapanmasına, kusur için uygun aşı materyalinin seçilmesine, besleyici kan damarlarına, büyüme faktörlerine, sistemik koşullara ve cerrahi tekniğe bağlıdır. İmplant yerleştirmeden önce 4-6 aylık iyileşme süresi önerilir, ancak bu kullanılan greft materyalinin türüne bağlı olarak oldukça değişken olabilir.
Maksiller implantlar için, implant yerleşimi sırasında sinüs tabanının kaldırılmasını sağlayan tek aşamalı bir prosedür izlenebilir. Sinüs aşılamayla ilgili olan problemler implant göçünü içerir.
Dental İmplant Seçiminde Dikkat edilmesi gerekenler
Diş hekiminin karşılaşacağı en zor sorun implant tasarımını ve sistemini seçmek olabilir. İmplant sistemleri üreten şirketlerin sayısı oldukça büyük ve yıllık olarak artıyor. İmplant çeşitleri, yeni tasarımlar, yüzey kaplamaları ve implant kompozisyonu hızla büyümek suretiyle daha da fazla.
Pazarda mevcut gerçek implant türleri sayısı şaşırtıcıdır. 50’den fazla farklı gövde tasarımı ABD’de tek başına üç temel kategoride satılmaktadır: silindir, vida veya kombinasyon kök formu. Gövde tasarımları ayrıca delikli, katı, oyuk veya havalandırılabilir. Dış yüzey pürüzsüz ve kaplanmamış, kaplanmış veya dokulu olabilir.
Genel bir kural olarak, bir diş implantının seçimi şu faktörlere dayanmalıdır.
Dikkat edilmesi Gereken Hususlar
Genel olarak, cerrahi yaklaşımlar bölgeye, kemik yoğunluğuna ve kemik hacmine göre belirlenir. Halihazırdaki teknikler flapped veya flapless (anında implant) prosedürleri içerir.
Dişsiz kemik, aşılanmış kemik veya taze ekstraksiyon soketleri içine tekli veya çoklu implant yerleştirilebilir. Bununla birlikte, diş çıkarılmasından sonra implant yerleştirme zamanlamasına ilişkin bir Cochrane incelemesi, derhal, gecikmeli ve gecikmiş implantların dezavantajlarını veya dezavantajlarını tanımlayan yetersiz kanıt olduğuna dikkat çekti. Bu tekniklerden hiçbiri, implant başarısı veya başarısızlığı açısından diğerlerinden üstün değildir.
Her şeyden önce implant hizmetini veren diş hekimi, mandibula ve maksille ile ilişkili anatomik yapıların farkında olmalıdır. Hayatı tehdit eden kanamayı ve sinir ve sinüs hasarını önlemek şarttır.
Genellikle, implant yerleşimi için kemiğin hazırlanmasında uyulması gereken bazı kriterler önemlidir. Kemiklerin termal ve mekanik travmalarından kaçınılmalıdır. Bu nedenle, cerrahi alanın delinmesi sırasında alanın serin sulama sıvısı ile bolca tüketilmesi gerekir. Isıtma kaynaklı kemik travması, matkapın yavaş dönüş hızı kullanılarak ve işlem sırasında matkap boyutunun arttırılmasıyla azaltılır. Yoğun kemik, implant osteotomisini hazırlamak için daha fazla matkap gerektirir. Kemik ölümleri, sondaj sırasında aralıklı basınç uygulanmasıyla azaltılabilir.
Sulamaya gelince, dışarıdan soğutmalı matkaplara karşı içten soğutmalı matkaplar tartışmalıdır. Nobel Biocare implant sistemi ve BioHorizons implant sistemi ile harici olarak soğutmalı matkaplar önerilir. Matkaplar hasar gördükten veya donuklaştıktan sonra değiştirilmelidir. Bazı yazarlar, implanta zarar gelmesini önlemek ve sahadaki matkap kalıntılarının giderilmesi için fiili implant yerleştirmeden önce bir kemik musluğunun kullanılmasını tavsiye ettiler.
Osteotomi hazırlandıktan sonra, implant, yavaş döndürmeli el tipi bir mandal veya el aleti ile yerleştirilebilir. Kemik mikrofraksiyonlarına neden olabileceğinden, cerrahi preparatın tümüne yerleştirilmemelidir. İmplant son konuma getirildikten sonra, özellikle kemik stresini azaltmak için yoğun kemikte yarım tur döndürülmelidir.
İmplant yerleştiren klinisyen ayrıca kret baldır yüksekliği ile ilgilenmelidir. İmplantın terminal yönünün pürüzsüz kısmı sırtın üstüne yerleştirilebilir veya implant üst yapısının yerleştirilmesine izin vermek için gömme olabilir.
İmplantlar, tek dişlerin, birden fazla dişin yerine kullanılabilir veya tam protez veya kısmi parçalarda dayanak sağlamak için kullanılabilir. Komşu implantlar için standart, implantlar arasında en az 2 mm’lik bir mesafe bırakmaktır. Tarihsel olarak, implantlar yüklenmeden önce 9 aya kadar yerleştirildi ve stabilize bırakıldı. Derhal yerleştirme ve yükleme için daha yeni teknikler geliştirildi ve daha standart bir teknik kullanılarak yerleştirilenler kadar eşit derecede etkili olduğu bulundu.
Kemik atrofisi olan bölgelerde alveolar sırt, tipik olarak, implant yerleştirmeden önce kemik takviyesi yoluyla modifiye edilir. Alveolar sırt kretü ve maksiller sinüs arasında minimal kemik bulunan maksillerde, implante teknikleri sinüs yükselmesini ve implant yerleştirilirken aşı materyalinin uygulanmasını içerebilir.
Diş çekimi, çeşitli sınıflandırma sistemleri ile belirlenmiş ve karakterize edilen alveolar kemik ve kalıntı sırt değişimleri kaybına yol açar. Mevcut kemik, implant planlamasında dikkatle değerlendirilmeli ve implant yüksekliği, uzunluğu ve kesit ile ilişkili olmalıdır. Bu, kemik kemiğine göre özellikle önemlidir.
Bu faktörler aynı zamanda kemik yoğunluğu ile de ilişkilendirilmelidir. Örneğin, yüksek yoğunluklu kemik daha kısa bir implant barındırabilirken, daha az yoğun kemik daha uzun bir implant gerektirir. Mandibular ve maksiller implant planlamasında, özellikle maksiller sinüs ve maksiller ön sırtın kemiğin açılmasına bağlı olduğu için değişkenlik de vardır. Bu konu, bu konunun kapsamı dışındadır, ancak implantların ana metinlerinde ayrıntılı bir şekilde incelenmektedir.
Cerrahi Öncesi Ağızdan Dezenfeksiyon
Tarihsel olarak, implantlar katı steril kurallar çerçevesinde bir hastane ortamına yerleştirildi. Şu anda, implant cerrahisinden önce ağız boşluğunun önceden sterilizasyonu için daha az sıkı protokoller kullanılmaktadır.
Günümüzde çoğu metin, iyodür povidon iyot veya% 0.12 klorheksidin glukonat ile intraoral ve ekstraoral ovma önerir. Bazı yazarlar, presürjik periodontal skala ve diş profilaksisi ile klorheksidin gibi antibakteriyel durulamalar içeren ağız ortamını dezenfekte etmek için tek aşamalı bir süreci savunurlar.
Genel sterilizasyon tekniklerini ve implant malzemesinin sterilizasyonunu ele alan çok sayıda literatür bulunmasına rağmen, implant yerleştirmeden önce veya sonra oral dezenfeksiyon için yayınlanmış herhangi bir standart bulunmamaktadır.
Daha fazla bilgi ve uzman hekimlerle iletişime geçmek için https://www.dentalestetik.co.uk sitesine tıklayınız.
